برایم کمی از دستهایت بفرست   این روزها سخت محتاج نوازشم

از چشمکهای ستاره های خیابانی آسمان بریده ام

برایم کواکب آویز سقف اتاقت را نقاشی بفرست

تنهایم     باز همهمه ای بپاکن

بیزارم باز رضایتی حاصل کن    رضایتی از دنیای بهم ریخته وارونه

اینجا کسی احساسش را حلقه کرده است دور گردنش 

تا دار زند بی تو بودن را